Gönül Sarayım Şiiri - Türker Alpertonga

Betondan demirden değildir ama
Kale gibi muhkem, gönül sarayım
Elbisemde olsa da kırk bir yama,
Padişaha nispet, gönül sarayım

Girenlere jandarma kimlik sormaz
Çıkıp giderim diyenler kınanmaz
Çulunu serip yatan kem söz duymaz
Fikre hesap sormaz, gönül sarayım

Kalbinde aşk acısı olanlara,
Işığı bin bir dertle solanlara,
Yaralı, kanadı kırık kuşlara,
Sımsıcak yuvadır, gönül sarayım

Düşmanlar dostluğun dibine vurur
Kurtla kuzu can ciğer yoldaş olur
Bin yıllık harp biter, akan kan durur;
Mektepte ders olsa, gönül sarayım

Bahçesinde kokar rengârenk güller
Tutanın eline batmaz dikenler
Hor görülmez mecnun gibi sevenler
Sevdanın bağıdır, gönül sarayım

Zalım sultan kör gözleri boyasa
Yerden gökyüzüne merdiven kursa
Tenezzül etmezi ateşte yaksa
İtibardan düşmez, gönül sarayım

Umutlar tükenmez, dünya döndükçe
Zindan boşalır, gerekmez kelepçe
Zulüm âbad olmaz, insan sevdikçe
Kapısı hep açık, gönül sarayım…

15 Ekim 1017