Hüzünbaz zamanlarda unuttum ben çehremi
Hiç konmadı yanağıma ılıman bir sevinç iklimi
Ya hoyrattı ya hep kuraktı hüzünbaz zamanlar
O iklimde can verdi filizlenmeyen umutlar
Sevince koşar adım giderde kişi,
Hüzne hep aheste kalır gidişi...
Mutluluk yolunda deli gib çarpan çocuk yüreği,
Hüznün yollarında ağırbaşlı bir adamdır sanki...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!