Gönül Sandığım Şiiri - Suzi Ayyıldız

Bir sabah rüzgarı esiyor üzerime ince ince.
Süpürüp götürüyor, dünden geceden ne kaldıysa.

Hiç itiraz etmiyorum ona.

Açtım gönlümde sakladığım sandığı sonuna kadar .

Bir bir savuruyorum rüzgara içindekileri.
İlk çıkan acı oldu, belli taze yaktı canımı .
Aldı onu usulca esen rüzgar sonra.
Kalp kırıkları, ardından gözyaşları bir bir savruldular rüzgarda.

Geriye mutlu günler, doyulmamış sevdalar, hayaller, düşler kalmıştı.
Yavaş yavaş onlarda uçup gitti.

Sandığın içine baktığımda.
Acı hatıralar sıkı sıkı tutunmuş, bırakmıyorlar rüzgar savursun onları.
Ne kadar zorlasamda hırcın rüzgar, yapıştı oraya çıkmadı bir türlü.
Esen rüzgar pes etti boynunu eğdi.
Giderken kulağıma iki kelime fısıldadı.
"Taşımak zorundasın onları yaran taze belli"
Esdi  yine nazik ve kibarca saçlarımı yüzümü okşayarak uçup gitti ..
Taşıyacağım bu yarayı belli...

Suzi