Gönül Sancılarım Şiiri - Yavuz Erdin

Kafamın içinde susmayan cümlelerin isyanı.
Yüreğimde dünden kalan ama yarını olmayan hayalkırıklıkları.
Yine bir başına öksüz bırakılmış duygularım,umutlarım.
Doğmayan şafakları bekler gönül sancılarım.

Yaş kaç oldu? Tarih ne? Saat kaç? Bilmiyorum.
Sonu gelmez pişmanlıklar içinde battıkça batıyorum.
Sonra cigaramdan derin bir nefes daha alıyorum.
Bir umut ışığı bekler gönül sancılarım.

Oysa ne çok isterdim gamsız,tasasız biri olmayı.
Dünyadan bihaber saçma sapan bir hayatı.
Mutlu olmazdım belki ama mutsuzlukta çalmazdı kapımı.
Güzel bir yarını bekler gönül sancılarım.

Yana yana tükenmedi içimdeki umut ateşim.
Çaresizce sarılıyor her gülene arsız heveslerim.
Doymadı,doymayacak yenilmelere kalbim.
Birinin hayatımda kalmasını bekler gönül sancılarım.

Hata sende değil bende nidalarıydı aslında beni yaralayan.
Oysa biliyordum bu saçma bahaneyi neydi yaratan.
Cesaret edemediniz,taşımaktan korktunuz benim sevdamı.
Yürekli birini bekler benim gönül sancılarım.