Tesbih gibi dizilmiş, bir anlık, bir şerit ömür
Külden geriye bir şey kalmaz yanarsa kömür
Külü bile incitme , tüten ocağı söndürme
Sahibi hürmetine de asla kulu incitme
Umudu diri tut, attığın tohumlar başak olsun
Köprüyü kur , nefisten iradeye geçiş bulsun
Özlemek, özden gelir, özü özlemekmiş meğer
Kıblen özüne ise mahiyetin kayda değer
Aç pencereyi, konsun pervazlara güvercinler
Dikenler bıraksın yerini, sarsın sarmaşık güller
Kayıt Tarihi : 16.4.2023 03:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!