Esme deli gönül, dalın kırılır.
Görmez misin ömrün hazanı gelmiş.
Dokunsam yaşına gönlün darılır.
Atalar dediyse doğruyu demiş.
Her mevsimin güzel yönleri vardır.
Çiçekler, yağmurlar, güneşte kardır.
Denizler durulur, güneş yorulur,
Denizle kucaklaş, güneşe yaklaş,
Direnen yapraklar makyaj sürünür.
Ömrü biter, yel ile yerde sürünür.
Haklı olarak kökü ile öğünür.
Biz düşmüşsek daldan kim anlar haldan?
Turan Yükseloğlu
Kayıt Tarihi : 6.9.2018 20:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turan Yükseloğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/09/06/gonul-ruzgari-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!