Gönül mabedimin sahibisin de,
Neden gülmez yüzün, bir bilebilsem,
Bülbülümün açmış tek gülüsün de
Taç yapraklarında bir gülebilsem.
Gönül pınarımda çağlayan zem zem,
Çözebilmediğim çözümsüz gizem,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta