Gönül Pınarı Efendimiz

Köy köy, çadır çadır, söylerdi kasideler.
Yaptığı fedakârlıklar, asırlara eş değer.
Cennetin gülü, gönül çiceği Şeyma’dır meğer.

Nur dağına yemek getiren Hatice annemizdi.
Uzaklaşıyor gibi bir taşın arkasına gizlenirdi.
Saatlerce efendimizi bekler, orada gözlerdi.

Bitmeyen sevdalar iki bedende tek bir ruhtur.
İnananların dev ahlâk ufukları ne yüce ne hoştur.
Canım Peygamberim meylim hep sana doğrudur

Bakışların mana dolu güzellik, Allah’ın habibi.
Sen gönüllerin pınarı, Havzı Kevserin sahibi.
Alemlere gönderilen hem Rasûlsün hem nebi.

Mekke / Arafat dağı 1400H.