GÖNÜL PERVANESİNE
Seçemiyor ki insan, ölüp, mezar yerinini,
Dört er kişi döker mi senin için terini…
Yol yok! Yokuş ve orman, boşa gider vasiyet;
Şahin tepesine çık, bırakıver serini.
Var mı öldükten sonra, dünyayı görebilmek?
Akdağ, murat dağını, ordan seyredebilmek,
Babamın yanı dolu, gerisi bana gurbet,
Bilmem Ahret de var mı, şiir döktürebilmek?
Er geç dolduracağız, kazılmış bir çukuru,
Birde yaylamız vardı… Fındık, Çadırçukuru…
Süphandere köyünde, yakınında dedemin,
Belki huzur verecek, doldursam dost çukuru.
Giderken yüzümüzde, gülümseme olmalı,
Kötü bilirdik diyen, vicdanına sormalı...
Doldurduğumuz çukur, dönüşmeli çiçeğe,
Sevmeyi bilmeyenler, ölmeden de solmalı.
Yürek Yağmur aldırma, dünya hengâmesine
Şükreyle ki düşmüşsün, aşkın şahanesine…
Elbet yanında ister, ölünce de Gamze Yar
Ruhlar hasret kalmasın, gönül pervanesine
Adanasız, 05.07.16 – 22.46 Y.Y.
Nebi ÜnlerKayıt Tarihi : 5.7.2016 22:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yürek Yağmur aldırma, dünya hengâmesine Şükreyle ki düşmüşsün, aşkın şahanesine… Elbet yanında ister, ölünce de Gamze Yar Ruhlar hasret kalmasın, gönül pervanesine Adanasız, 05.07.16 – 22.46 Y.Y.
Kaleminize sağlık sayın Nebi Ünler...
Gönül pervanesini bulur bulmasına ama.. Aşağıda döner mi, dönmez mi etrafımızda kim bilecek?
Gidip dönen olsa da sorsak..
Tebrikler..
TÜM YORUMLAR (2)