Bir haykırıştı
Çağlayan göz yaşlarım
Duyulmadı
Belkide duyulmayacak
Yakarışlarım
Eskimiş yüreğin su alışıydı
Kederin enginlerinde boğulmasıydı
bu sesleniş,bu feryat
uzanmalıydı sımsıcak bir el
sarılmalıydı son kez
Viran dünyanın
Pas çürütmüş dümenine
lakin ne bir el
Ne de feryadıma bir ses uzandı
Öyle karaydıki göz yaşlarım
kader bile utandı
Gözlerim tanımazken mutluluğu
En derinden
En acımasızından indi
Yazgının yumruğu
Ömür bitmiş can gitmiş
Gönül perişan
Kimseler olmadı
Ne soran ne paylaşan
Kayıt Tarihi : 3.7.2007 09:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynep Ünaldı](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/03/gonul-perisan.jpg)
Kederin enginlerinde boğulmasıydı
bu sesleniş,bu feryat....Şiir güzel anlatım güzel..Kutlarım..Fikri KÜÇÜKUKUR..
Gönül perişan
Kimseler olmadı
Ne soran ne paylaşan
harika...
Bu güzel şiiri yazan yüreğe layık dostlarınızı bulmanızı dilerim.10 puan da bendenizden efendim...ZafeR...
TÜM YORUMLAR (12)