Bu şiir, İstanbul`u sadece resimlerden gören bir öğrencinin gönlünde yaşattığı İstanbul`a seslenişini anlatmaktadır.
Gönül penceresinden İstanbul`u gördüm; bakmaya doyamadığım
Yok oldu sanki dertlerim; çözümleyemediğim
Bir hoşnutluk,bir mutluluk düştü içime; hiç bilmediğim
Son demlerimdir belki de yaşadıklarım; anlayamadım seni İstanbul.
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta