Gönül penceresinden
Bir gün...
Gönül penceresinden baktım
Daldım girdim içeri
Kendimi gördüm
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Yandıkça yandı yüreğim...
Güneşte kavruldum...
Gölgesiz...
Büyüdüm boy verdim...
Ekin gibi biçildim...
Ölçüsüz...
Zaman geldi çattı...
Başucumda azrail kaşlarını çattı..
Kaldım çaresiz..
Misafirliğimi sonlandırdım..
Sonunda toprak oldum...
Kefensiz...
teşekkürler...................
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta