Gönül Penceresinden Şiiri - Mehmet Ali Ü ...

Gönül penceresinden

Bir gün...
Gönül penceresinden baktım
Daldım girdim içeri

Kendimi gördüm
Halimi görünce kahroldum
Kaçtım geri içeri...

Seyrettikçe..
Kendimden geçtim
Kendimi aradığım yerde buldum..

Düşündüm..
Ne çilelere gark edildim..
Bunlara demek’ki lâyık’tım..

İşte benim gittiğim yollarım..
Vardığım gezdiğim yerlerim.
İşte benim kötü hallerim..

Toz duman oldum...
Rüzgarlada savruldum...
Amaçsız...

Himayesiz biçâre kaldım..
Susuz çöllerde süründüm...
Serapsız...

Yandıkça yandı yüreğim...
Güneşte kavruldum...
Gölgesiz...

Büyüdüm boy verdim...
Ekin gibi biçildim...
Ölçüsüz...

Zaman geldi çattı...
Başucumda azrail kaşlarını çattı..
Kaldım çaresiz..

Misafirliğimi sonlandırdım..
Sonunda toprak oldum...
Kefensiz...

08..02..2011

Günün sözü:
Açılmış mevlanın cömert olan sofrası
Candan dua edersek biter ahiret tasası
Boşa geçen zamanın varmı faydası
Candan sığınanın kabül olur duası

Geç kalma yaratandan iste
İçten gelen duygularla iste
Karanlıkta kalma sönmeden yaratanın lambası
Sığın merhamet kapısına bitermi kullarına sevgisi

M.Ali..ünsal..(.Dostluk köprüsü..)

Pozantı Adana
Dostluk köprüsü..