Gönül Penceresi Şiiri - Adem İrhan

Açma gönül pencereni, perdeleri çek
Gelmem artık gülücük saçma boşuna
Deva bulmaz gönül yaramdan el çek
Kabuk tutmuş yaraları açma boşuna

Yüzümüzde çizgiler saçımızda ak
Hiç yaşanmadı say mazide bırak
Hasretine alıştım, vuslatın ırak
Gözlerime hüzünle bakma boşuna

Şimdi başka gönüllerde saklısın
Biliyorum, sen de sevda yüklüsün
Gelemezsin bilirim sen de haklısın
Öyleyse görünüp kaçma boşuna

Nereye kaçtıysam buldu hasretin
Peşimi bırakmaz gönül kasvetin
Diler miyim sandın senden himmetin
Halimi hatırımı sorma boşuna

Yârdan ayrılırken yürek kor olur
Söylenmez kimseye dilde sır olur
Sevda yürekte ise, veda zor olur
Giderim, deyip hayal kurma boşuna

Yürekte hüzün oldun gözlerimde yaş
Ne yaptıysak dinmedi yürekte telaş
Bırak ellerimi git, git yavaş yavaş
Dönüp de ardına bakma boşuna

Sevdanın payı, paydası olmaz
Kalem yazmamışsa faydası olmaz
Yardan ayrılanın sesi, sedası olmaz
Başını taşlara çalma boşuna

Şimdi gönülde hüzün gözümde perde
Gözlerine dalıp baktığım yerde
Ecel tecelli ederse yılda bir gel de
Ağlayıp kendini yorma boşuna.