Gönül,Özgür Çocuk Şiiri - Şule Akşit

Gönül, özgür çocuk,firari,
Akıl,akıl oyunları yaparken
Gönül yalın ayak çoktan gitmişti
Akşam ezanı sokakta oynayan
Çocuğu çağıran anne gibi
Akıl,gönüle sesleniyordu,
Eve gir baban gelecek şimdi...
Gönül, gözü kara,özgür çocuk firari,
Ne zaman aklı dinledi ki,
Alt tarafı iki tokattı yiyeceği
Şu özgür şen kahkaha
Buna değmezmiydi...
Akıl,gönlü çekiştirse ne fayda
Gönül özgür çocuk firari...
Akıl ermez,hesaba uymaz,
Gönül bu durmaz...
Aklın aklı durdu,
Bu işler ne ara oldu...
İpin ucu kaçmıştı besbelli
O da gönüle uydu...
Gökten kaç elma düştü bilmem
Ama ikiside mutluydu...
Hesap kitap tetbir korku...
Bunca zaman mutsuzluk diz boyu,
Hep akıl kazanıyordu...
Gönül,gözü kara özgür çocuk,
Yılmadı,haylaz kerata,
Yendi akıl denen korkağı
Sonunda mutlu oldu....