Gönül Oyunu Şiiri - Devrim Öztan

Ne tuhaf şu aşk denilen şey
Gün gelir ölürsün uğruna
Uykuların kaçar,
Sabahlara kadar
Zihnini kemiren bir kurt gibi
Çıkaramazsın aklından
Her duyduğun şarkıda bulursun kendini
Gün gelir hayata küsersin
Çekersin elini ayağını
Ve gün gelir
Bu muydu sevdiğim dersin
Gülüp geçersin maziye
Yalan gibi gelir herşey
Ağladığın kahrolduğun hep yalan
Unutamam deyip tuz basarken yarana
Gün gelir hatırlamaz olursun inan
Ya da ne günlerdi deyip
Gülüp geçersin haline
Ve ders alman gerekirken
Daha ne hatalar yaparsın