Gönül bir bahçedir, çiçekleri fezâya uzanan.
Bir yitik cevher, pencere kenarından güneşe çalım satan.
Elsiz, sözsüz, mevsimsiz garip bir vatan...
Gönül bir bestedir kâinattan gazeller okuyan.
Handır; dost ile meşk eyler.
Derttir; pervaneyi âteşle kâl eyler.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta