Yaşamaya mecburdum sen yaşadıkça.
Seni bir başına bırakıp da gidemem ki.
Bu gönül nikahını yüreğimde taşıdıkça.
bana müsade, ben gidiyorum, diyemem ki.
Gönül defterimize imzalar attık.
Acıları unutup mutluluklar tatdık.
Vuslatı bekleyip hasreti çekdik.
Beni unuttuğunu biliyorum , diyemem ki.
Ama sen gönül nikahımızı bozdun.
Veda mektubunu yüreğinle yazdın.
Dertler mezarımı ellerinle kazdın.
Bendeki sevdanı siliyorum, diyemem ki.
Gönlünün anahtarını bende sanırdım.
Gözlerinde ki inkarı görsem tanırdım.
Yerinde olsam, özür diler utanırdım.
Sana mutluluklar diliyorum, diyemem ki.
Bak şair Ali nin basireti bağlandı.
Duyduklarına ah etti, yüreği dağlandı.
Gözlerinde ki yaşlar sel olup çağladı.
Bekle beni, sana geliyorum, diyemem ki.
Kayıt Tarihi : 18.7.2010 17:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Uğurlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/18/gonul-nikahi-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!