Gönül Neylesin Gönül Şiiri - Nebi Ünler

(Mahmut Karaer’in “Çaredir elbet gönül gönülden inleyene” nine…)

Ney olmak ister gönül, sükûtla inleyene
Gönülün gönlü kalır, gözünü silmeyene
Gönül neylesin gönül, gönüllü gelmeyene.
………… Sultan olsan faydasız, gönül dinlemez ferman
………… Muhannet cananlardan, gönül bulamaz derman.

Yıldızdan uzak gönül, kamışı bilmeyene
Ankalar hayal masal, Kafdağı görmeyene
Kargalar güler imiş, bir gönül dermeyene
………… Gönülden gelmeyene, gönül dinlemez ferman
………… Gönüle ermeyene, gönül bulamaz derman.

Gönül erenlerinde, gönüle açık kapı
Yüreğin laf püskürten, şiire uçuk yapı
Yılgın Yağmur tevazu şaire kısmet çapı
………… Gönlünün terennümü, gönül dinlemez ferman
………… Gönlünü sermeyen den, gönül bulamaz derman.

Muhannet; Gönülsüz, razı olmayan, işi yokuşa süren (Yaralı Parmağa hayrı dokunmayan) diye anlıyorum ben…
Tevazu: Alçakgönüllülük, gösterişisizlik, yalınlık sadelik.
Terennüm: mırıldanır gibi, güzel ve alçak sesle şarkı söyleme. (ötücü kuşlar için) ötme, şakıma.

Aşiyansız, 25.12.19 – 17.03 Y.Y.