Gönül neler çektim senin elinden,
Avuca sığmadın ele sığmadın.
Söz ile kurtulamadım dilinden,
Kelama sığmadın dile sığmadın.
Sabır ile senin peşinden koştum,
Senin için karlı dağları aştım.
Sürgün olup nice yerler dolaştım,
Gurbete sığmadın ile sığmadın.
Petek ile sevdamızı bal yaptım,
Bülbül ile aşkı alıp gül yaptım.
Senin uğruna sevgimi göl yaptım,
Irmağa sığmadın sele sığmadın.
Ayağıma çelme atıp devirdin,
Yüreğime ateş yakıp kavurdun.
Gönül sen beni yad eline savurdun,
Rüzgara sığmadın yele sığmadın.
Çektiğin çile Yusuf yeter dedim,
Gönül sana şiir yazıp söyledim.
Ben kendimi sana Mecnun eyledim,
Sahraya sığmadın çöle sığmadın.
Kayıt Tarihi : 3.7.2010 11:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her gün uydurur, binler bahane.
Yaşatsan hayatta, sen en şahane?
Yinede mutmain olmaz bu gönül.
Vadiler dolusu versen altını?
Görürse fazlayı; der ki; 'al onu!'
Saysam da sayamam onun haltını!
Dünyayı yutsa da dolmaz bu gönül!
Nefisi doyurur yalnızca ebed!
Acilen öğrensin bu işi ibad!
Duayla, taatle dolsun her mabed!
Demezsen tek namaz kılmaz bu gönül!
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)