Gönül ne gezersin sen; dertli divane,
Benim gibi, sende yar den mi ayrıldın?
Gözlerin dolu, dolu, için bin pare...
Benim gibi, yar ine hasret mi kaldın?
Acep var mıdır gönül; dünyada gamsız?
Gözleri nemsiz de, yüreği hasretsiz,
Bir yanda yar uzak, bir yanda yavrusuz,
Sende mi, kaldın gönül, yurtsuz yuvasız?
Hey! Gönül ne gezersin, şu yâd ellerde?
Benim gibi, sende yârini mi yitirdin?
Gezinirsin, düzde ovada avare,
Sende benim gibi, umutsuz mu kaldın?
Gördün mü? Gönül, demoğlu'nun halini,
Kimse bilmez ki, ahvalimi, halimi...
Yar uzak bana, ben yâre hasretim ki;
Aklını mı yitirdin gönül, ben gibi.
(Haydar Demoğlu-İZMİR)
Kayıt Tarihi : 16.1.2007 12:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kendi gönlünün elinde kalan, gönlüne söz geçiremeyenlere. H.Demoğlu'ndan Sevgille

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!