Gönül Ne Dilersin Bu Divaneden
Gönül ne dilersin bu divaneden,
Bahtına bir ömür el vermedim mi?
Sıyırıp varımı her bahaneden,
Aşk oduna hibe dal vermedim mi?
Akıl del olduysa fikrimiz reşit,
Mecnun mizanında artımız eşit,
Mezesi gözyaşı sakisi mürşit,
Badeyi özümden ful vermedim mi?
Deline de kara bağrım deline,
Seni konuklayıp Kenan eline,
Bir ela gözlünün ince beline,
Sevda tezgâhından şal vermedim mi?
Pirlerin piriyle dem üzerine,
Yaramdaki çatlak kaydı derine,
Dümensiz geminin son seferine,
Elimle büyütüp gül vermedim mi?
Ayrılmadı gözüm mavi kubbeden,
İzine basmaktan yoruldu beden,
Yol ayrımsız amma gelmiyor giden,
Ağı çiğneyene bal vermedim mi?
Ne toprakta vefa ne gök vefalı,
Kurutur kahrından bülbülü çalı,
Vuslatî gücünde Emrah dualı,
Bir kara kaleme dil vermedim mi?
Osman Öcal
Osman ÖcalKayıt Tarihi : 8.11.2013 16:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)