Gönül Ne Ağlarsın Şiiri - Mehmet Safi Sarı

Gönül ne ağlarsın kendi haline
Ne aşıklar var ataşlar içinde
Nice bülbül konamamış gülüne
Gönlü kırık, gözü yaşlar içinde

Kimi canana tanrı gibi tapmış
Kimisi sevgide de hile yapmış
Kötüye aldanıp doğrudan sapmış
Şaşırmış yolunu, suçlar içinde

En acı yara gönül yarasıdır
Çaresi, ne malı ne parasıdır
Yarasının dermanı sevdasıdır
Deva bulunmaz ilaçlar içinde

Yar uğruna feda olanlar da var
Sevgiliye hasret kalanlar da var
Leylalar yitirmiş mecnunlar da var
Uzamış sakallar, saçlar içinde

Gönül, dünya malı dünyada kalır
Bazen artar gider, bazen azalır
Ne güzeller var ki, sultanlar alır
Mutlu değil tahtlar-taçlar içinde

Varlıklıya bakıp hayaller kurma
''Kar etmedim'' deyip dizine vurma
Üç kuruş zarara vah edip durma
Adam var yüzüyor, borçlar içinde

Gel gönül sahip ol, kendi diline
Defter değil, silgi ile siline
Helal-haram ne geçerse eline
Toplayıp durma, telaşlar içinde