Gönül Mushafı 1 Şiiri - Hüseyin Turhal

Dışarda arama yazıyı, nûru,
Bu kâinat sensin, sensin bu düzen.
Ne kâğıt ne mürekkep, arama soruyu,
Kur'an'ı oku sen, dönerek kendine.

Her bir ayet senin özünde gizli,
Sen ki mânâsısın, varlığın özü.
Harfi bilmek değil, Hakk'ı bilmeli,
Gönül gözüyle gör, dinle bu sözü.

Yedi kat gök, yer seninle kuruldu,
Oku bu kitabı, her nefesinde.
Ne zaman ki sır perdesi duruldu,
Bulursun varlığı kendi esâsında.

Kelâmın manası sendedir sâde,
Sûretin ötesi, bâtın ki Hak'tır.
Bu büyük kitabı zâyi etme de,
Seninle bütünleşen en yüce aktır.

TURHAL’ım der, bu sözüm bir işarettir,
Bu yolda rehberin kendi özündür.
Kendini bil ki, O’na refik'tir,
Hakk’ı görme nûru, senin yüzündür.