Gönül Murad Üstünde. Şiiri - İnsaf Caner

Bö gün gözellerin,sürüsü geşdi.
Gür gındızlı,ay parçası benim di.
Boyunu bırahın,gözüne bahın,
Döşüme ataş'ı atıp da geşdi.

Vermedi babası on dönüm bağ'a.
Dinlemedi bile ne beg ne ağa.
Benim gızım daha daze bir çağa,
Dedi de ataş'a attı da geşdi.

Gögsünde dügmeye elimi attım,
Ötekini gendi çözdü vicdansız.
Sümbül gohularından,perişan oldum,
Ser'imde ataşlar yahdı da geşdi.

Gayrı tek gümanım,alıp gaçırmah.
Aşgın şerbetini dosta içirmek.
Helâlim sayıp,başa geçirmek,
Göynüme filizler ekdi de geşdi.

Şimdi öz yârimdir,elim altında.
Yeri heç devrilmez gönül tahdımda.
Gayrı bir Zöhredir hayat bahdımda,
Murad üstü murad yaptı da geşdi..

Hasan CANER