Açmadığın hangi kapı kaldıysa,
Aç da, yüzüne kapansın be gönül.
Unuttuysan bir gül için bostanı,
Bari bülbüle de, arsız de gönül...
Zorlama şansını kaderin kalleş,
Kaldımı dünyada gönül sana eş,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu kadar güzel bir şiirin ah cümlelerdeki baş harfleri de büyük olsaydı diyorum...
Ama yine de tebrik etmeden geçemedim...
Selamlarımla....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta