Haziran ayında dağların zirvesindeki kar gibisin
Uzaktan bembeyazsın tazecik
Yaklaştıkça yanına
Kirli, eskimiş ve yorgun
Taş ve toprak dolmuş üzerin
Dokununca hala soğuk ve sertsin
Belli ki güvenin kalmamış dünyaya...
Fırtınalar vurmuş
Yağmurlar yağmış
Şimşekler çakmış
Şu yaralı böğrüne
Sen hala dayanmışsın
Erimeden
Bitmeden
Ve dağı da bırakıp gitmeden
Ey bembeyaz kar !
Gitme hep kal,
Sen benim muhabbetimdin
Artık gönül müebbetimsin
Hep öyle kal...
Kayıt Tarihi : 6.6.2017 18:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!