Uzaklardan gelir,
Delilenmiş deli rüzgarın sükun halleri.
Ve daha önce önüne ne geçtiyse,
Yıkıp yakıp perişan eden,
O rüzgar az sonra,
Dinginleşmeye, ta
Uzaklardan gelipte yorgun…
halleri serinletirde,
Ağaç söken ocak batıran
O fırtınalar..
Uzaklardan geldiğinde,
Bir meyvayı bile koparamazlar…
İşte o meyvalar,
Gönül meyvalarıdır…
Asla koparılamayan..
Ne fırtınadan,
Ne yürekten koparılamayanlardır…
Kayıt Tarihi : 4.5.2007 20:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Almak ile vermek eşit olduğunda,...
![Turgay Pekgirgin](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/05/04/gonul-meyvalari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!