Gönül Meydanında Aşk Şiiri - Hüseyin Turhal

Gönlümün sâkîsi sensin, sun bana aşkın şarabın,
Bir yudum içsem yeter, âlem olur mâna kabın.

Her seher adınla başlar dilde bir yanık dua,
Hicr ile dolmuş gönül, arar visâlin hesabın.

Gözlerin bir âteş-i aşk, baktıkça yanar cânım,
Sanki her bakışta gizli bin feryâdın azâbın.

Bahar olup gül açar her gülüşün gönlümde,
Hasretin sonbahar eder, soldurur her iştiyâbın.

Âh ile doldu göğsüm, dert ile mestim yine ben,
Ne çare, derdi sevdaya bulamadım ilâcın, tabın.

Geceler yoldaş olur, mehtap dinler hâlimi,
Anlatırım her deminde gönlümün gizli kitâbın.

TURHAL’ım, aşkın meydânında yanmak bir şereftir,
Bu yanışla bulur cânım hakikatin cevâbın.