Gönlümün mahzenine sığmayan,
şu karabulutlarda hep yanlız estim.
Sanma ki şu garip rüzgarlara ağlayan,
Her çilenin gölgesinde seni beklerdim.
Kazıdığım karanlığın tozlarıyla oynadıkça.
gönlümün zülüflerinde hep sen sallandın.
yorgun gecelerde inleyen uykusuz arzularınla.
Sessizce sabahlarıma döküldükçe sen çağladın,
hep sen oynadın,ıslak avuçlarıma esen rüzgarlarla,
ah ne olurdu zalim,aşıkların kalplerini kurutmasaydın.
Kayıt Tarihi : 21.7.2008 00:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!