Gönül Mahkumu Şiiri - Mustafa Gündoğmuş

Acımasız bir sevda karşısında cinnet geçiren yüreğim,
Hayatına bile bile kast etmeye çalışan sevdasını ,
Yüreğinde öldürmek zorunda kalıyor.
Hayatta kalabilmek için,başka şansı olmayan yüreğim
Ne kadar nefsi müdafaa hakkını kullansa da,
Yüreğini kendi gönül mahkemesinde yargılayıp,
Bütün suçum saf ve tertemiz duygularla sevmekti,
Sevdayı da,aşkı da nefislerinde oyuncak edenler utansın,
Aslada pişman değilim ama artık sevdaya olan inancım kırıldı deyip,
Kendi kendini cezalandırıp, müebbet bir yalnızlığa mahkum ediyor.

Hakimi vicdanım
Avukatı gururum,ceza evi bedenim
Hücre arkadaşları aklım,ruhum,umutlarım
Hayallerim ,mutluluğum,yaşama sevincim
Ve gardiyanı yalnızlık olan yüreğim
Sana koşulsuz güvenip,seni deli gibi sevdiği için
Yıllardan beri kendine madara bir şekilde zindan köşelerinde yaşıyor.

Amma velakin;
Bu haksız esarete dayanamayan aklım ve ruhumun
Bedenimde çıkardığı isyan sonucunda
Bedenimin her yeri tarumar ediliyor.
Sonra bu isyanı fırsat bilen aklım,ruhum ,hayallerim,umutlarım
Mutluluğum ve yaşama sevincim toplu halde firar edip,
Beni gururumla baş başa bırakarak ölüme terk ediyorlar.

Gururum yüreğime öyle düşman ki,ecel gibi peşinde
Ne yaptıysam ne ettiysem nafile,
Gururumu yakamdan bir türlü düşüremedim
Vicdanımın yüreğimi yalnızlığa müebbet etmesi
Bile onun öfkesini dindirmeye yetmiyor.
Yüreğimin yeniden yargılanıp,
İdam edilmesi için temyize gidiyor.

Kendi gönül mahkemesinde gururumun itirazı ile
Vicdanım tarafından yeniden yargılanan yüreğim
Her zamanki gibi gene sözlerinin arkasında
Eğer sevmek suçsa,güvenip ve inanmak suçsa
Kır kalemi kes cezamı,yaşamayı neyleyim diyor.

Bunun üzerine vicdanım ise
Suçu sadece deli gibi sevmek olanın
Cezası müebbet bir yalnızlık yerine
Müebbet bir birliktelik olmalıdır.
Ve artık özgürsün yüreğim.
Sen bu sevdada üzerine düşen ne varsa
Fazlasıyla yaptın,kendini artık boşa üzme
Demek ki bu aşkın adaleti mahşere kalmış
Bundan sonrası artık ilahi adalettir.
Son karar artık Allah’ındır.
Gerisini artık can yakan düşünsün..

En sonunda özgürüm...
Ve artık sadece
Biri beni gerçekten severse
Gidip o suça ortak olacağım.
Ve bu öyle bir mahkumiyet olmalı ki
Görüş günü rüyalarım değil,
Gözleri olmalıdır....