Gönül-lü Şiiri - Serdar Çiçek

İki kişi bir oldu ben gönüllü oldum.
zaman geldi güldüm, zaman geldi ağladım.
günler geçti büyüdüm...
alın terini, emeği gördüm gül kokusunda.
bereket ve bolluklar içinde,
mutluluğun ve gülümsemelerin az olduğu,
kalabalıklar içinde yanlızlıkları,
gerçekleşmeyen umutlar gördüm..
insanları gördüm kimi aç, kimi tok...
özlemler,ayrılıklar, yollar, uzaklıklar,
faili meçhuller okudum gazetelerde, dostluklarda, sevdalarda
yolculuklarımız hep kötüydü, kara bulutlar hep üzerimizde..
acılar içinde olsak bile yaşıyorduk..
kör gözlerde toprak bolluğunda yalanlar...
sessizlikte çınlayan feryatlar..
çaba, gayret, savaş, gözyaşı
ve...
seni gördüm...
zamansız öldüm...
gönüllüydüm.....

06.09.2005 - Eskişehir