Gönül Lisanı Şiiri - Hamza Mamaş

Öylesine dalıp gittin ansızın.
Hayal aleminde ne görüyorsun?
Yıkılmış düşlerin izleri var sende.
Gönül pencerenden ne izliyorsun?

Vermeyi murat ettimi mevlâ,
İster yakında buldurur, ister uzakta.
Huzur nokta kadar senin ufkunda,
Uzaklara dalıp dalıp ne gidiyorsun.

Yetmiş yıla sığdırmış mevla insanı.
Kemik üzerine giydirmiş etten sıvanı.
Uzlaşalım diye vermiş bunca lisanı,
Gönül dilinden ne söylüyorsun.

Dün bir nehirdi, bak geçip gitti.
Cefa eden cefakâra eziyet etti.
Kâh iyi, kâh kötü dün, bugün bitti.
İkbal aynasında ne görüyorsun?

Gönlüne taht kuran elemi bırak,
Geçmiş geçip gitti, yarına bir bak.
Kaygıyı, tasayı dününde bırak.
Yarın tarlasına ne ekiyorsun.