Gönül Limanımda Sen

Gönül limanıma aşkın gemisi
Yanıştı usulca seni indirdi
Ömrüm senle başlar yalan gerisi
Hasret yağmurumu senle dindirdi

Geç getierdi zaman seni bahtıma
Bir sevgi yüküyle çıktın rıhtıma
Sevilip kuruldun gönül tahtıma
Yazdın aşk fermanı bana bildirdin

Bana kucak açtın sımsıcak elle
Sanki koku saçtın bir demet gülle
Her kapımdan geçtin o tatlı dille
Şenlendi bu dünyam yüzüm güldürdün

Mutluluk döşedin yolum üstüne
Başını yasladın kolum üstüne
Başka gül koklamam gülüm üstüne
Bütün eksiğimi aşkın doldurdu

Gezdik sahil boyu güle oynaya
Dilek tutup yazdık attık dalgaya
Ortamızda aşkı aldık halkaya
Gözgöze bakışın başım döndürdü

Dalgalı saçların avuçlarımda
Sanki kokar çiçek var uçlarında
Beni yumak yumak sar içlerinde
Gönül doyar belki aşkı sindirir

Gönlüm şiir yazar sana besteler
Yanağını öpsem gülden desteler
Sensiz boşa geçmiş bunca seneler
Her halin sevilir aşkla sevdirir