Gönül Limanı Şiiri - Ahmet Vural 3

Ruhumun derinliklerinden kalkan
Hüzün yüklü gemiler,
Yanaşırlar gönül limanıma her gece bire birer,
Maziden getirdikleri yüklerini,
Umutlarımın koyu gölgelerin bırakıp giderler.
İşte o an ne ümit kalır hayata dair,ne de itimat kalır,
Benliğim çaresizlik içinde bilinmezliğe doğru yol alır.
Hep bu yüzden başka baharlara tehirlidir,sevinçlerim de hazlarım da,
Mutluluğum her an firaridir saklanır puslu yanlızlıklarımda.
Özlediğim menekşe kokulu baharları,düşünürken kendimce,
Erken söner yıldızlar akşam çöker gözlerime,
Hazan renklerine bürünür umutlarım,
Derinlerde bir ince sızı kalır sadece.