Gönül Kuşum Şiiri - Kemal Doğanay

Neredesin sevda kuşum
Toprak gibi kavrulmuşum
Bende sana vurulmuşum,
Yeter artık gönül kuşum.

Kanatlanıp uçacağım
Gurbet ele kaçacağım
Çiçek olup açacağım,
Yeter artık gönül kuşum.

Ateş oldum yanıyorum
Bir gün gelir sanıyorum
İsmin hergün anıyorum,
Yeter artık gönül kuşum.

Kervan bile dağlar aştı
Uzun yolda aklım şaştı
Gönlümdeki sular taştı,
Yeter artık gönül kuşum.

Günden güne erir toprak
Kuru dalda açmaz yaprak
Sakın gelme ağlayarak,
Yeter artık gönül kuşum.

DOĞANAY'ım bahtım kara
Şu gönlüme açtın yara
Mevlam düşürmesin dara,
Yeter artık gönül kuşum.