Gönül kuşum'sun benim girdin bir kez kalbime
Çok susamış gibiydin bir damlacık sevgime
Altın kafeste sundum iç sevgiye doy diye
Kanat çırparak girdin şimdi bu niyaz niye
Tutsak ettim kendime boyun eğ kaderine
Göz yaşların faydasız şakıyarak gel dile
Azad edersem seni düşersin bir gün yere
Koruyacak kimsen yok gir yine sen kalbime
Bülbülün çilesi bu rastlar hep bir dikene
Kafes altında olsa karanlık hücre yine
Yazdım azat mektubu saldım onu göklere
Kadir bilmez sevgilim sağ ol demedi bile.....3-3-1985
Kayıt Tarihi : 17.10.2013 20:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!