Gönül havalandı inmiyor yere
Başını göklere değer sanıyor.
Mezarı gösterdim ona kaç kere
Dünyayı içine sığar sanıyor.
Görmüyor gerçeği kör olmuş gözü
Maksudun bulmadan gülmüyor yüzü
Gidip bir faniye bağlamış özü
Herkesi ölümsüz doğar sanıyor.
Acı gerçekleri peşinde yordum
Nef’s atına binip dört nala sürdüm
Seni Züleyha’nın fikrinde gördüm
Yusuf’u zindanlar boğar sanıyor.
Kimi gönül güder,kimisi kulu
Kimi oturmaya bulamaz çulu
Kimi biriktirir, parayı pulu
Tükenmez üst üste yığar sanıyor.
Güzel görsen işvesinden nazına
Tel olursun döşündeki sazına
Güvenilmez hem kışına yazına
Her mevsimde yağmur yağar sanıyor.
Hilkati’yim gönül senin elinden
Gölgelenmem ağacından,dalından
Petek olsan yemem senin balından
Arı gibi her dem sağar sanıyor.
Kayıt Tarihi : 3.7.2008 17:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ramazan Pamuk](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/03/gonul-kusu-23.jpg)
Nef’s atına binip dört nala sürdüm
Seni Züleyha’nın fikrinde gördüm
Yusuf’u zindanlar boğar sanıyor. Hilkati’yim gönül senin elinden
Gölgelenmem ağacından,dalından
Petek olsan yemem senin balından
Arı gibi her dem sağar sanıyor.Gönül ancak bu kadar güzel ifade edilebilir .müstesna eserinizi beğenerek okudum ,sizi takip etmeye devam edeceğim selamlar.
TÜM YORUMLAR (3)