Patlattım en sonunda gönül kumbaramı
Bir gugukçuk yavrusunu kurtarmıştım kediden
İlki oydu hatırladığım, çocukluğumun ilk kazancı
Bozdurdum onu bile, harcadım ne varsa sevaplarımı
Bugün yeni yılın, ilk yeni ayının son cuması
Sevapçı gugukçuklar kalmadı pek, penceremin sızısı
Onlar olmayınca yavru da yok, bir de üstüne kumbarasız ben
Ondandır bu öğlen ellerim ceplerimde dinleyeceğim cuma salâsını...
S.Güler-26.1.2018
Sezai GülerKayıt Tarihi : 26.1.2018 11:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sezai Güler](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/26/gonul-kumbarasi-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!