Gönül kulağını aç Şiiri - Tülay Bilgin

Kalbinin kulağını aç. Açki! İşitsin tüm sesleri
Doğanın musikisini dinle, kuşların ahenkli ötüşünü

Kalp gözünü aç. Açkı görsün bütün resimleri
Kalp firakansını aç fısıldıyor bak!
Mana âleminden••Kalbin kirlenmiş, günahlarından
‘Pişman mısın? Yaptıklarından! Sese kulak ver

Kendini bir dinle, Aynı firekans tamısınız?
Ayrı tellerden mi? vuruyor yüreğinin telleri

Yüreğinin ritmi mi bozuldu, yoksa uçuyor mu havalarda?
Sana anlatır hepsini, yalnız kaldığında

Fani âlemden, sana fayda vermez
Mana âlemine taşı da ğör, sende ne cevherler var

Tüm hastalıklar aslında, manadan uzak olmakta
Aç yüreğinin sesini, duysun cümlesi

Doğru olursan, her kez dinler sesini
Kalbine bak oda oda, sende çabala

Aç kalbinin kapılarını sevmekten korkma
Acı mutluluk ve aşk her bir oda senin için çabalar

Ama duy yüreğinin sesini, sana sesleniyor bak!
Ruhun acıkmış bak, gıdası aşk-ı Huda-dır

Bedene kalbe şifadır,Hak’la; ruhu doyar aşıkların
Yüreğine cemre düşmüş bak baharın

Ümmete rahmet saçıyor,Cemi cümle topluyor
Filizlendi yüreğinde iman,ruhun, doyacak inan.