Gönül Koymuyor Şiiri - Mahmut Nazik

Bu nasıl bir nefis bu nasıl yapı
Dünyayı tüketti yine doymuyor
Dinsiz imansız tek kâr hesabı
Bana ne deriz de gönül koymuyor

Ar namus tertemiz çıkmış da yoldan
Allah'ı bırakıp medet der kuldan
Öksüzden yetimden garipten duldan
Bana ne deriz de gönül koymuyor

Kimisi korkuluk kimimiz kukla
Bir lokma ekmeğe atılır takla
Kimse demiyor ki: '...ama ne hakla'
Bana ne deriz de gönül koymuyor

Öyle bir şeytan ki kaprisli huysuz
Sanma ki bu dünya duracak onsuz
Midesi küçük de arzusu sonsuz
Bana ne deriz de gönül koymuyor

Daha goncasında solan o gülden
Kirlenen nehirden kuruyan gölden
Aşki zincirleyen görünmez elden
Bana ne deriz de gönül koymuyor

Bu nasıl anlaşma nasıl sözleşme
Şorul şorul damla damla bir çeşme
Yeter Saki yeter yaramı deşme
Bana ne deriz de gönül koymuyor

***
Çocuk yaşta gelin olmuş Ayşe'den
Soyu tükenen kuştan menekşeden
Emek çekmeden dönülen köşeden
Bana ne deriz de gönül koymuyor

Kadın çocuk katli berdelden
Ruhumuzu ihval eden sefilden
Kadri kıymeti bilinmez güzelden
Bana ne deriz de gönül koymuyor

Bu nasil terazi nasıl endaze
Garibanın kızı zengine meze
Yapan temiz olmaz diyen kepaze
Bana ne deriz de gönül koymuyor

Hem üstte hem ağlar erkek pisikler
Cehenneme çeviren şu pislikler
Kapı kulu tahtası eksikler
Bana ne deriz de gönül koymuyor

Sen öldün acıdın saydılar hiçe
Kederi deyip geç düşküne aca
Allah versin deyip de geç muhtaca
Kurt yesin bu kalbi gönül koymuyor

Saki ne şehit ister ne de gazi
Yük ağırsa nasıl çeksin terazi
Sömürürse sömürsün burjuvazi
Bana ne deriz de gönül koymuyor

Mahmut Nazik 04 Aralık 2021