düştü gönlüm insan diye geçinenlerden
düştü benliğim insan gözükenlerden
geriye baktığımda benliğimi alanlardan
vazgeçtim uğraşmaktan beni yoranlardan
eledim benliğimi
iç dünyama döndüm iç sesimi dinledim
dinledim iç sesimi aldırma dedi
aldırmadım belki aldırmamış gözüktüm
gözüktümde görmedi hiç kimse
körmüş herkes dedim
değilmiş kör olmadığı gibi
benmişim kör olan gördüklerini sanıp
beni kör eden benmişim görmeyen
insan sanıp bakarken körleşen
Kayıt Tarihi : 6.6.2014 16:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Ceyhun Falay](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/06/06/gonul-koyma-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!