Gönül Köşkü Zaviye Şiiri - Nihat Malkoç

Hakikat gülleri burada açar
Tohma Kanyonu’nda karsın Zaviye’m! ...
O iri güllerin rayiha saçar
Gönlümün ışığı, yârsin Zaviye’m! ...

İrfanın yurdusun; ilimsin, fensin
Somuncu Baba’nın meskeni sensin
Şerefli mâzinle, mağrursun, şensin
Muhabbetin, ruhu sarsın Zaviye’m! ...

Burada yetişir müminin hası
Kur’an’la silinir yüreğin pası
Kuşatır ruhları; aşkı, sevdası…
İffetsin, şerefsin, arsın Zaviye’m! ...

Kul, Hakk’ın yolunda yorulmaz gayri
Hasret gözyaşları durulmaz gayri
Vicdanlara zincir, vurulmaz gayri
Hicransın gönülde, harsın Zaviye’m! ...

Kalbinden silersen dünya malını
Burada bulursun ballar balını
Bülbül mesken eder gülün dalını
Gönül köşkümüzde varsın Zaviye’m! ...

Hakk’a boyanmıştır idrâk ve izân
Nazarları okşar düzen ve mizan
Somuncu Baba’da okunur ezan
Karanlığı yırtan nursun Zaviye’m! ...

Apaydınlık mâzin, çağın var senin
Heybetli kanyonun, dağın var senin
Zengibar’da kalen, bağın var senin
Dünya var oldukça dursun Zaviye’m! ...