Gönül Köprüsü Şiiri - Kemal Berk

Gönül bende seni, senden isterim
Bırakıp da malı mülkü gelsene
Bir özünle bir sözünü isterim
Gönül köprüsünü kurup gelsene

Ne gül olsun nede bülbül bağımda
Balık gibi tutu versem ağımda
Olu versem şimdi gençlik cağım da
Gönülden gönüle uçup gelsene

Gülü versem, gülü versen yüzüme
Ateşleri salı versen özüme
Sevdaların dönse külün közüne
Gönlüme sevdanı vurup gelsene

Kırk harami dolaşırsa çevrende
Bir sen hariç yok ederim evrende
Hatırlarım seni geçmiş devren de
Gözümün önüne durup gelsene

Türkülerle her bir halin dilimde
Selamını aldım seher yelinde
Tutuversen boş kalmasın elimde
Gönlüme türküler deyip gelsene

Baharı çevirme yaz ile kışa
Şu garib gönlümü atma ha dışa
Kül'özü istiyor uçuşan kuşa
Gönül fermanını yazıp gelsene

Kemal'eren/ Kemal Berk