Gönül Köprüsü Şiiri - Zahide Eskici

Gönül köprüsüne çok direk diktim
Gelenler geçenler vurdukça vurdu
Sevgi tohumunu sineme ektim
Allah için sevgi durdukça durdu

Derdin dermanını mevladan bildim
Düştüm dizlerimi elimle sildim
Neyim varsa alıp huzura geldim
Şeytan da yollarda yordukça yordu

Kurulu düzene gönül sermedim
Gönlümce murada bende ermedim
Dost dedim sırrını ele vermedim
Kader, kötü ile kardıkça kardı

Kar yağdı başıma güllerim soldu
Gece ayışığı mihmanım oldu
Kirpikler üşenmez bulaklar doldu
Şu garip gönlüme vurdukça vurdu

Babamdan dağ bana miras kalmadı
Kaderin iyisi nasip olmadı
Aykız zehmeride, bahar gelmedi
Beklerken hayali, kurdukça kurdu