Gönül Kitabım Şiiri - Ahmet Tarım

Unutulmuş bir kitabın satır aralarında kaldı aşkımız
Hangi paragrafın cümlelerinde saklı bilmem
Oysa yirmili yaşlarımın gonca gülüydün gönül kitabımda
Her cümlesi ayrı bir gonca güldü
Sen okumaya başlayınca ayrı bir anlamı olurdu kelimelerin
Noktaları başka, ünlemleri başka olurdu
Sen susunca ben devam ederdim kaldığın yerden
Kendimi sana benzetirdim
Senin gibi konuşur, senin gibi hissederdi yüreğim
Bilirdim sen okumasan da
Benden sonra tekrar eder, tek tek hafızana yazardın kelimeleri,
Ve bir gün kelimeler kayboldu gönül kitabımda
Gonca güllerim bir bir eksildi
Şimdi ise okumadığım kitap kalmadı
Hiç birinde yok o saklı aşkımız
Paragraflar parça parça, cümleleri devrik
Nereden başlamalı okumaya nerede son vermeli
Nereden başlarsam başlayayım
Nasıl okursam okuyayım
Anlamsız bir yığın sözcükler çıkar karşıma
Ben yaklaştıkça kelimelere onlar uzaklaşırdı benden
Bir paragraf yangınlarım olurdu diğer paragraf sana susuzluğum
Kana kana içerdim cümleleri
Ama yine de çıkmazdı ortaya gonca gülüm
Sadece seninle anlamlıydı cümlelerim
Hadi gel, kurtar gönül kitabımı devrik cümlelerden
Kurtar beni bu ızdıraptan
Hadi gel yeniden anlam kazansın gönül kitabım
Sadece sen oku bütün paragraflarımı
Sadece sen anlamlı kıl
Yeter ki gel sayfalarım dağılmadan