Mazlûma saldırıp, işkence eden
Dayanmaz ki buna, taş olsa beden
Zûlm etmenin vardır, elbet bedeli
Sonu hüsrân olur, çöker aniden
Zâlimin zûlmünü, destekleyenler
Yetimin hakkını, peşkeş çekenler
Bir gün aynısını, onlarda yaşar
Feryâd figân olup, isyân ederler
Şu üç günlük handa, gönül kırmaya
Bir anlık öfkeyle, yürek yakmaya
Ardı sıra bakıp, alay etmeye
Değer mi o mahsun, gönlü yıkmaya
Onca gönül sana, bedduâ eder
Sanma ki bu dünyâ, hep böyle geçer
Gün gelir düşersin, onun eline
Af dilemek için, ömrün mü yeter
Kayıt Tarihi : 5.1.2025 14:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!