Gönül kırmadan yaşa

bugün benim doğum günüm,
dediklerine göre anne ve babamın,
iki oğuldan sonra onlara kız evlat
sevgisini doya doya tattırdığım günmüş.
ben doğduğumda babam askermiş,
öyle büyük bir merakla resimlerimi
beklermiş ki,geçmezdi günler
bir türlü derdi,büyüdük bizde işte,
bizde anneliğin ne olduğunun
tadını tattık,ve neden annemizin
şimdi anlamazsınız siz bunları,
anca anne olunca anlarsınız dediğini
yaşayarak bir güzel anladık,
ve farkına vardık ki,biz insan oğlu,
elindekinin kıymetini,anca
kaybedince anlarmış,
nerde o üstümüze titreyen annemiz,
hani yok işte,ulu çınar gibi sırtımızı
dayadığımız babamız,
toprak olup gittiler...
tıplı bizlerinde olacağı gibi,
hey gidi günler hey,daha dün gibi,
hatırlarım babamın elimden tutup,
okulun ilk günü, beni okula götürüşünü,
annemim beslenme çantamı,
itina ile hazırlayıp,bunların hepsi bitecek,
diye sıkı sıkı tembihlerini.
bugün, selam olsun o günlere derken,
içimi saran hüzünü farkettim,
ben büyürken,onlar küçüldü,
ister istemez gözümden birkaç damla
yaş süzüldü..
eeeee az yaşa,çok yaşa akibet gelecek başa
yeterki şu fani dünyada ,
gönül kırmadan yaşa,
gönül kırmadan yaşa...

GÜLEN