Her bakışlarında bana
Seni gördüler gözlerimde.
Ağladığında tıpkı baban oluyorsun dediler.
Ben; sana benzeyebilmek için ağladım baba...
Sözlerin,gözlerin aynı baban dediler.
Bu susuşların yada bağırışların,
Babandan yadigar dediler.
Ben; sen olabilmek için sustum baba...
Sana ulaşamamayı,sana sarılamamayı anlattım.
Gecelere masal yerine...
Arkadaş olamayışımızı anlattım onlara
Ben; sen varsın diye sevdim o masalları baba...
Bilmem belki birgün eline düşer
Bu gönül kırıntılarım...
Gözyaşalarını tutamazsın belki.
Ben; gözyaşaların olabilmek için yazdım bu şiiri baba...
Kayıt Tarihi : 6.2.2010 17:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!