Göz yare değmez ise, göz âma, gönül kırık
Yare vuslat ne çare, kol kırık, kanat kırık
Visal olmayınca can, mecali kalmaz sözün
Hüznüme sükut düştü, feryada bu dil kırık
Takatsiz kaldı kalbim, perdesi düştü gözün
Gönül telime vuran, gönül mızrabım kırık
Yalnızlıktan üşürüm, kıştan, ayazdan değil
Gönül penceremde yar, çerçeve, camlar kırık
Yokluğunda matemim, mısramda ki kor hece
Aşığın esmasını, yazacak kalem kırık
Sekerat ölüm değil, firaka düşen ah’tır
Bî can düştü bu gönül, canana bu can kırık
Suretini giydirdim, ruhumun suretine
Ruhumdaki deseni, çizecek fırça kırık
Hasret gönülde hüzün, hicran bende hıçkırık
Nazarıma nâ! diyen, maşuka gönül kırık
Abdurrahman KIRIKÇI
Ağustos / 2018
Kayıt Tarihi : 25.9.2018 13:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!